Dobry humor zabieramy i w przedszkolu się spotykamy. Obowiązuje obuwie zamienne dla dzieci i rodziców!!!
Pójście do przedszkola jest pierwszym krokiem do samodzielności, dlatego powinniśmy dołożyć wszelkich starań, aby dla każdego dziecka te ważne doświadczenia społeczne były pozytywne.
Przyjście dziecka po raz pierwszy do przedszkola jest dość istotnym wydarzeniem nie tylko dla niego , ale również dla całej rodziny. Dzieci przychodzą z różnych środowisk rodzinnych. Ich rodzice prezentują różne postawy, wartości i zwyczaje.
Najtrudniej zaadoptować się do warunków przedszkola dzieciom które:
- są nieśmiałe, lękliwe,
- mają nadopiekuńczych rodziców,
- miały przykre kontakty z obcymi dorosłymi,
- mają nieudaną próbę adaptacji w przedszkolu,
- miały dotychczas mały kontakt z rówieśnikami.
Przystosowanie się do naszych warunków, nieznanego środowiska nie jest łatwe i może być długotrwałe. Dlatego ten program skierowany jest do dzieci i rodziców, aby maksymalnie przybliżyć im pracę przedszkola , by rodzice poznali wszelkie aspekty życia przedszkolnego.
„ Adaptacja, czyli przystosowanie określa się jako proces lub wynik procesu uzyskiwania równowagi między potrzebami jednostki, a warunkami otoczenia społecznego”. Wyrazem adaptacji małego dziecka do przedszkola jest umiejętność zaspokojenie potrzeb własnych w tym środowisku oraz zdolność do spełniania stawianych zadań.
Rodzice zapisując dziecko do przedszkola, często pytają na ile dziecko powinno być przygotowane , samodzielne, co powinno umieć. Odpowiedź wiąże się z informacją , kiedy dziecko osiąga dojrzałość przedszkolną. Grażyna Sochaczewska dr psychologii od wielu lat zajmuje się problemami adaptacji dzieci 3 i 4 – letnich i tak określa dojrzałość przedszkolną: „ jest to osiągnięcie przez dziecko takiego stopnia rozwoju fizycznego, umysłowego oraz społeczno –emocjonalnego, jaki pozwala mu na pozostawanie kilka godzin codziennie pod opieką personelu przedszkola i współuczestniczenie w zajęciach tam prowadzonych” .
Rozłąka z rodzicami , zwłaszcza z matką, jest dla wielu dzieci bardzo trudna. Widoczne to jest w reakcjach towarzyszących dzieciom– niektóre płaczą, inne stawiają opór. Prawdą jest ,że po pewnym czasie ( czasem jest to kilka dni, czasem nawet kilka tygodni ) większość dzieci przekonuje się , że nie jest to takie straszne miejsce, można tu spotkać miłe osoby i dobrze się pobawić.
Przedszkole stara się czynić, wszystko co tylko możliwe, aby pobyt dziecka poza domem rodzinnym był dla niego jak najmniej przykry, a jednocześnie korzystny dla rozwoju. W podejmowaniu tych działań pomocny jest nauczyciel i współpracujący z nim rodzice.
Czyniąc przedszkole miejscem przyjaznym dla dziecka staramy się pomóc mu przyzwyczaić się do warunków przedszkola:
- zapewnić odpowiednie towarzystwo,
- właściwie zagospodarować otoczenie,
- czas pobytu wypełnić zajęciami przyjemnymi, zgodnie z potrzebami dzieci,
- dzieciom mającym trudności pomóc im w przezwyciężeniu,
- rodziców zapoznać z zasadami panującymi w przedszkolu i obowiązującymi zwyczajami,
- nawzajem poznać się i zaprzyjaźnić z dzieckiem,
- pokazać rodzicom metody pracy z dziećmi.
Aby zapobiec negatywnym przeżyciom małego człowieka przy przekroczeniu progu przedszkola opracowano program adaptacyjny , którego celem jest:
1. Ułatwienie dzieciom przekroczenie progu dom – przedszkole.
2. Stwarzanie warunków do pełnego poznania pracy przedszkola przed przyjściem dziecka.
3. Zdobycie zaufania dziecka i rodziców do nauczycieli i naszego przedszkola.
4. Ograniczenie do minimum obciążenia psychicznego podczas procesu adaptacyjnego.
5. Przygotowanie dziecka do życia w nowym środowisku wychowawczym.
6. Integrowanie rodziców między sobą.